Komputery stacjonarne Ubuntu lżejsze niż Xfce

Powtarzającym się tematem, który zwykle pojawia się od czasu do czasu, jest temat lekkie biurka. Wielu użytkowników poszukuje biurek, które są jak najbardziej kompletne pod względem funkcjonalności światło na zużycie zasobów.

W Linuksie jest wiele komputerów stacjonarnych, wiele z nich jest dedykowanych środowiska wielofunkcyjne podczas gdy inni mają dedykowane podejście do wykonywania określonych zadań. W tym artykule dokonamy przeglądu niektórych lekkich komputerów stacjonarnych, które istnieją dla Ubuntu, które uzupełniają już znane Xfce. Jeśli szukasz środowiska, które zużywa jeszcze mniej zasobów, odciążenie pulpitu jest zawsze dobrym początkiem.

Graficzny interfejs użytkownika lub GUI (Graficzny interfejs użytkownika) to warstwa abstrakcji systemu umożliwia interakcję tego z użytkownikiem. Jego ewolucja sprawiła, że ​​od terminala poleceń w trybie tekstowym do rozwiniętych środowisk graficznych, w których systemem można sterować prawie wyłącznie za pomocą myszy.

W systemie Linux jest dużo biurekwiele z nich jest wyraźnie ukierunkowanych na określone zadania, które dzielą cel systemu operacyjnego, w którym są osadzone. Inne są znacznie bardziej ogólne i są zawarte w systemach wielofunkcyjnych, osiągając wielką sławę dzięki dużym dystrybucjom systemu.

Z tej okazji szukamy lekkich komputerów stacjonarnych, o niskim zużyciu zasobów i kompletnych w swojej funkcjonalności. Xfce cieszy się zasłużoną sławą wśród użytkowników, ponieważ ma naprawdę niskie zużycie zasobów (Około 110 MB pamięci RAM podczas uruchamiania i 180 obrazów na sekundę lub FPS na komputerze stacjonarnym), ale nie jest to jedyne dostępne dla systemu Linux (dzięki specjalnie dedykowanej dystrybucji, Xubuntu), więc zobaczmy niektóre z nich.

Pulpit Xubuntu: czysty i prosty, ale najlżejszy?

LXDE

LXDE to lekkie i szybkie środowisko graficzne że bez sięgania po złożoność KDE czy GNOME, stanowi wraz z MATE najbardziej bezpośredniego rywala XFCE. Wykorzystuje ograniczone zasoby systemowe i jego komponenty, zamiast być zintegrowane razem, mają własne zależności, co daje mu pewną autonomię niezależnie od dystrybucji, w której jest stosowany.

Ten pulpit został przeniesiony na inne systemy Linux (a nawet system Android), ale w Ubuntu ma własną dystrybucję dzięki Lubuntu, gdzie jest promowany hasłem: lekki, szybki, łatwiejszy. Inny wariant tego pulpitu, oparty na bibliotekach graficznych Qt, dał początek LXQt.

W Lubuntu system powoduje zmienne zużycie pamięci RAM od początku rezerwując różne kwoty na pulpit w zależności od dostępności sprzętu. W przybliżeniu system rezerwuje 100 MB pamięci RAM, testy zostały przeprowadzone na komputerach z 1 GB pamięci RAM, gdzie system zajmował 85 MB i podobne z 2 GB pamięci RAM, gdzie do tego samego celu zarezerwowano do 125 MB. Byli nawet użytkownicy, którzy mówią o możliwości uruchomienia systemu Lubuntu z komputerami z 36 MB pamięci RAM, co jest sporym osiągnięciem.

Jeśli chodzi o wydajność grafiki, LXDE ma niższą wydajność w klatkach na sekundę niż XFCE, około 120 FPS (ok ławki wykonane z Phoronix w 2014 roku).

Interfejs Lubuntu w wersji 16.04

KUMPEL

Innym z lekkich pulpitów jest MATE, który wywodzi się bezpośrednio z kodu podstawowego GNOME2 i utrzymuje bardziej tradycyjny interfejs niż ten proponowany w GNOME3. MATE został przeniesiony do wielu dystrybucji, aw Ubuntu ma własną adaptację systemu poprzez dystrybucję Ubuntu MATE.

MATE jest niewątpliwie cięższy niż Xfce, zarówno pod względem zużycia zasobów, jak i uzyskanej wydajności końcowej. Jednak różnica jest niewielka (tylko 10 MB więcej pamięci RAM i poziom obrazów na sekundę podobny do LXDE), a społeczność użytkowników twierdzi, że ma staranniejszą estetykę i większą stabilność aplikacji. Nie są to naprawdę obiektywne dane, więc wybór między MATE a Xfce może opierać się bardziej na własnym guście użytkownika.

Interfejs Ubuntu MATE 16.04, wyraźna nostalgia za GNOME 2.

Brzytwa-QT

Na koniec porozmawiamy o innym interfejsie, być może bardziej nieznanym niż poprzednie dwa. To Razor-QT, który, jak sama nazwa wskazuje, bazuje na tej słynnej bibliotece graficznej. W tej chwili nie ma oficjalnego oddziału obsługującego ten pulpit w systemie Ubuntu i okazuje się, ze wszystkich tych, z którymi rozmawialiśmy, najcięższy i wymaga największej ilości pamięci (około 250 MB przy starcie).

Z drugiej strony, jego reakcja w mniej wydajnych maszynach jest doskonała i utrzymuje prosta i intuicyjna estetyka, przypominająca w wielu przypadkach własną Plazmę KDEtowarzyszy dobra prędkość w całym systemie.

Aby dodać ten pulpit do swojego systemu, musisz wprowadzić następujące polecenia za pośrednictwem konsoli:

sudo apt-get update
sudo apt-get install razorqt-session

Chociaż Razor-QT jest bardziej nieznany reszcie społeczeństwa, jest jednym z najlżejszych interfejsów dla Ubuntu.

Jak widać, bitwa jest bardzo bliska iw wielu przypadkach estetyka i funkcjonalność pulpitu są ważniejsze niż zasoby że to zajmie. Mówimy o bardzo subtelnych, a czasem pomijalnych różnicach w systemie jako całości.

Co jeszcze wiesz o lekkich biurkach oprócz Lxde? Pociesz się i napisz swoje komentarze.