Kilka dni temu Canonical ogłoszenie uruchomienie pierwszej w swojej historii migawki. Niemało z nas na początku miało wątpliwości, czym one są i jak Rozwój Ubuntui jest wielu takich, którzy nadal nie rozumieją, co się dzieje. Niniejszy artykuł ma na celu rozwiać te wątpliwości i jestem pewien, że wkrótce zrozumiecie, do czego służą poszczególne obrazy.
Od dłuższego czasu, tak długiego, że nie pamiętam, kiedy po raz pierwszy ich wypróbowałem, Canonical automatycznie i ręcznie przesyła obraz dzienny z rozwojem kolejnej wersji Ubuntu. Pierwsza wersja Daily Build pojawia się wkrótce po rozpoczęciu prac rozwojowych, a następnie ukazywała się codziennie aż do udostępnienia wersji stabilnej. Jakie jest miejsce nowych migawek?
Ubuntu Daily Build lub Snapshot: od czego chcesz zacząć?
Gdy zainstalujesz pierwszą wersję Daily Build, zobaczysz, że praktycznie — lub bez użycia słowa „praktycznie” — każdego dnia przesyłana jest poprawka, którą można zainstalować. Canonical pracuje przez sześć miesięcy nad przygotowaniem kolejnej wersji, a każdą wprowadzoną zmianę można zainstalować w Daily Build w ciągu 24 godzin.
Jeśli ktoś zostanie wybrany migawka, cóż, zasadniczo robi to samo, ale nie dokładnie to samo. Jeśli dziś, 2 czerwca, wybierzemy migawkę 1 Ubuntu 25.10, wkrótce zostanie ona zaktualizowana do najnowszej wersji, ale różnica będzie polegała na tym, skąd pochodzi. Załóżmy, że coś zostało przesłane w sobotę 31-go i nie do końca działało, a zostało naprawione wczoraj, 1-go. Snapshot umożliwiłby nam przeskok z dnia wydania, 29-30 maja, do dnia dzisiejszego, 2 czerwca, dzięki czemu uniknęlibyśmy powstałych problemów. Z drugiej strony migawki przechodzą więcej testów.
Od tego momentu oba pokazują to, co widać w przechwyconym nagłówku, czyli „Ubuntu Questing Quokka (gałąź deweloperska)” lub, co jest tym samym, Ubuntu 25.04 korzystające z repozytoriów deweloperskich w celu przygotowania wersji 25.10.
Krótko mówiąc, różnica polega na tym, że Daily Builds zaczynają się dokładnie w momencie, gdy trwa już programowanie, a Snapshoty są rodzajem punktu kontrolnego, jak specjalny zapis gry wideo, w którym wszystko działało stabilniej.