Wszystkie dotychczas omówione przez nas aplikacje automatyzacji cechują się pewnym poziomem złożoności. Cron i Anacron wymagają użycia wiersza poleceń, a Autokey wymaga użycia skryptów Pythona. Teraz pokażemy proste rozwiązanie automatyzacji w Ubuntu.
W tym artykule porozmawiamy o Actiona, Narzędzie wieloplatformowe, które umożliwia między innymi automatyzację zadań takich jak naciskanie przycisków myszy, wciskanie klawiszy, wyświetlanie okien komunikatów, edytowanie plików tekstowych i wiele innych. Dużą zaletą Actiona w porównaniu z Autokey jest to, że wiele z tych zadań jest wstępnie zaprogramowanych. Jeśli jednak chcemy dodać inne, możemy to zrobić przy użyciu języka programowania JavaScript.
JavaScript to wysokopoziomowy, interpretowany, obiektowy język programowania, powszechnie używany do pisania interaktywnych aplikacji internetowych. Wśród jego funkcji można wymienić m.in. interakcję za pomocą formularzy, tworzenie animacji i reagowanie na bodźce w czasie rzeczywistym.
Łatwe rozwiązanie automatyzacji w systemie Ubuntu
Dzięki Actiona możemy między innymi:
Emulacja urządzenia
Akcje symulujące interakcję użytkownika z klawiaturą i myszą.
- Napisz tekst.
- Naciśnij klawisz.
- Przesuń wskaźnik myszy do określonego punktu bezpośrednio lub podążaj ścieżką.
- Naciśnij punkt na ekranie (na ekranach dotykowych).
- Obróć kółko myszy.
- Poczekaj na naciśnięcie klawisza
Interakcja z systemem
Powoduje, że system wykonuje określone czynności. Wśród wstępnie zaprogramowanych znajdują się:
- Wykonaj polecenie (indywidualnie lub jako część serii instrukcji)
- Zabij proces.
- Wyświetl powiadomienie.
- Poczekaj, aż na ekranie pojawi się kolorowy piksel.
- Uruchom ponownie, wyłącz lub zablokuj komputer.
- Otwórz stronę internetową.
- Odtwórz dźwięk.
- Znajdź obraz na ekranie.
- Czytanie tekstów.
Interakcja z systemami okiennymi
Symuluje interakcję użytkownika z aplikacjami za pomocą graficznego interfejsu użytkownika
- Wyświetl okna dialogowe
- Wprowadź dane.
- Poczekaj na okno.
- Przesuwanie, zamykanie i zmiana rozmiaru okna.
Zarządzanie danymi
Praca z plikami, zmiennymi i wiadomościami e-mail
- Zapisz lub odczytaj plik tekstowy.
- Zapisz lub odczytaj plik binarny.
- Zapisz lub odczytaj plik INII
- Zapisuj lub odczytuj dane w rejestrze.
- Napisz lub przeczytaj ze schowka
- Odczytaj zmienną środowiskową.
- Kopiuj plik.
- Pobierz plik.
- Wyślij e-mail.
Pliki binarne to typ plików przechowujących dane w formacie, którego człowiek nie może bezpośrednio odczytać, ponieważ są one zakodowane w języku maszynowym (zera i jedynki). Przykładami plików binarnych są programy wykonywalne, biblioteki, oprogramowanie sprzętowe i skompilowane dane. Nie można ich uznać za pliki tekstowe, ponieważ nie są zakodowane w czytelnych formatach (takich jak ASCII/UTF-8). Można je również uruchamiać, o ile posiada się odpowiednie uprawnienia.
W przypadku plików INI są to zwykłe pliki tekstowe, ale posiadające określoną funkcję. Służą do przechowywania ustawień programu w ustrukturyzowanym formacie, z prostą składnią ujętą w nawiasy i parametrami klucz = wartość.
Zmienna środowiskowa składa się z pary klucz-wartość przechowywanej w środowisku procesu. Zarówno system operacyjny, jak i aplikacje mogą ich używać do konfigurowania swojego działania. Zmienne te dostarczają informacji o ścieżkach, preferencjach i konfiguracjach, do których dostęp uzyskują uruchomione programy.
Zarządzanie przepływem wewnętrznym
Zajmuje się wewnętrznymi zadaniami programu
- Zatrzymuje wykonywanie programu.
- Uruchom kod JavaScript.
- Przejdź do określonego wiersza lub etykiety w skrypcie Java.
- Uruchom pętlę.
- Nie rób nic (Według twórców aplikacji będziemy korzystać z tej funkcji częściej, niż nam się wydaje.
- Zatrzymaj wykonywanie skryptu.
- Ustaw lub odczytaj wartość zmiennej.
- Poczekaj na konkretną datę lub godzinę.
- Poczekaj na zmienną
- Napisz do konsoli aplikacji.
- Rozpocznij, zatrzymaj lub wywołaj procedurę.
Możemy zainstalować Actiona z centrum oprogramowania naszej odmiany Ubuntu